Albüm Kritik 78 (Amon Amarth / Jomsviking)

Kuzeyden esen esen soğuk hava dalgası tüm dünyayı etkisi altına alacak mıydı? Viking gemileri Akdeniz sahillerine iyi bir şekilde varacak mıydı? Birazdan hepsi bu kritikte! Sakın bilgisayarınızın başından ayrılmayın! Hemen aşağıda zaten…

Merhaba dostlarım, sizlerin de tahmin ettiğiniz üzere Amon Amarth’ın yeni albümü “Jomsviking”in kritiği ile birlikteyiz. 2013 yılında Deceiver of The Gods ile tanrıları birbirine düşürmüştü Amon Amarth. Birçoklarına göre Deceiver of The Gods süper bir albüm olarak nitelendirilse de, nitekim ben aynı görüşte değildim. Adamların zaten o kadar kısıtlı bir alanları var ki, her albümde yeni bir şey koymaları çok zorlaşıyor. Anladık olayınız Vikingler ama gel gelelim önceki albümlerdeki (Fate of Norns mesela) destansı riffleriniz git gide kayboluyor. Böyle bir serzeniş yaptım ama içime içime, ne olur ne olmaz bunlar elinde baltayla gezen adamlar. Tamam, daha fazla sulandırmadan şu Jomsviking’in içine bir girelim bakalım. Thor yardımcımız olsun.

Deceiver of The Gods’tan sonra açıkçası Amon Amarth’a olan ilgim baya bir düşmüştü. Bu sebeple Jomsviking’i öyle dört gözle bekleyen biri değildim. Albümü çıkarmaya yakın ağır ağabeyler “First Kill” adlı şarkılarını paylaşmıştı. İlk dinlediğim de “al işte yine aynı şeyler” diye serzenişte bulunmuştum. Fakat böyle şarkıları bir de albümde dinlemek lazım diyerek hemen yerden yere vurmadım. Daha sonra albümde dinledim ve yerden yere vurma hakkını kendimde buldum. Ya gözünüzü seveyim bu şarkıyı bu albüme koymasanız da olurmuş. Bir de single olarak yayınlamaları da ayrı bir olay. Melodik Death Metal'i Viking yöreselliğiyle sentezleyerek bizlere sunan grup “First Kill” ile Power Metal denemesi yapmış ama olmamış tabı ki. Çok sığ bir şarkı ve albümün açılışı için iyi bir seçim değil nitekim. Hoş bu şarkı olmasaymış hangi şarkı albümün açılış parçası olurmuş o da ayrı bir muamma tabi ki.

Amon Amarth'ı özel kılan şey hiç şüphesiz Viking Metal akımının bayrağını taşıyan en önemli grup olması. Hatta bu türde en iyi işler yapan bir grup olmasıdır. Melodik Death Metal’in kulakları coşturan muhteşem rifflerini de kullanarak ortaya çıkardıkları muhteşem işler bugüne kadar AA’yı zirveye taşımıştır. Lakin son 3 albümdür grup maalesef birbirini tekrarlayan işlere imza atıyor. Bu konuda grubu suçlamak aslında pek doğru değil. Çünkü ortada duran malzemeler belli Viking konulu şarkı sözleri, epik işler yapmak adına yazdıkları riffler ve Johan’ın brütal sesi var. Şarkı sözlerini üretmek okudukları destan kitaplarına bakar, Johan’ın sesi zaten öküzden ama gel gelelim yazılacak olan riffler konusu artık dar boğaza girmiş durumda. Bunu Jomsviking’de de işitiyoruz. Albüm de vurucu şarkı ararsanız bana göre en vurucuları; On A Sea of Blood ve The Way of Vikings’dir. Özellikle The Way of Vikings gerçekten çok özel bir şarkı olmuş. Bu adamların üzerine yakışmış o epik havayı hissettiriyor bizlere. At Dawns First Light’a Trivium’un yeni şarkısı deseniz inanırdım emin olun. O derece Amon Amarth ile uzaktan yakından alakası olmayan bir şarkı. Yani 3 yıl bekle albüm için yaza yaza bu şarkıyı yaz, olmamış abi olmamış. Vengeance is My Name ise bildiğiniz Thrash Metal yani, çok deşmemek lazım. Ama albümün en vasat şarkısını sorarsanız eğer “A Dream That Cannot Be” derim. Doro’nun eşlik ettiği bu şarkıyı hangi kafayla yapmışlar hiç anlamadım. Hem Doro ne alaka ya, sinirlenmeyeyim dedim ama yine sinirlendirdiler be!

Albüm hakkında iyi bir şeyler söylenecek hiç mi bir şey yok derseniz, elbette var. Jomsviking, her ne kadar Amon Amarth’ın yaptığı en iyi albümlerden biri olmasa da, hiç şüphesiz içinde barındırdığı gaz şarkılarla yeni metal jenerasyonunu yakalayacaktır. Konserlerde yine milleti ordan oraya koşturup kafaları sallatacaktır. Ama ne yazık ki eski Amon ruhu grubu terk etmiş gibi görünüyor. O ruhun tekrar gelmemesi için hiçbir neden yok. Yeter ki Amon Amarth ne yaptıklarının farkına varsınlar. Jomsviking öyle ya da böyle çıktı. Fakat bir sonraki albüm de Amon Amarth ne yapar ne eder şimdiden merak konusu oldu. Çünkü adamlar öylesine mükemmel işler ortaya koydular ki böylesine kötü ve orta arası albümlerle bütün eleştirileri üzerlerine çekeceklerdir. Jomsviking için ne iyi derim ne de kötü. Ortalama seviyede seyreden bir başka Amon Amarth albümü olmuş. Şimdilik söyleyeceklerim bu kadar. Kendinize çok iyi bakın ve hoşça kalın.

Albüm Puanı: 7/10
Albüm Çıkış Yılı: 2016



 

Yorumlar