Albüm Kritik 1165 (Ondfødt / Dimsvall)

Herkese selamlar! Bugün rotamızı Finlandiya’ya çeviriyoruz. Finlandiya da tıpkı diğer İskandinav ülkeleri gibi Metal müziği içselleştiren ve üretimini üstlenen bir ülke. Bu ülkeden çıkan birçok Metal grubunu bayıla bayıla dinliyorum. Bazı grupları da dinlemekten keyif alsam da dinleme sıklığım öyle yoğun değil. Bu gruplardan biri de bugünkü yazının misafiri olan “Ondfødt”tur. Ben, Ondfødt’u 2023 yılında keşfettim. O zamana kadar bu grup hakkında herhangi bir şey bilmiyordum. Keşif gezilerim sırasında kendisine denk gelmiştim. Ondfødt, Black Metal’in daha çok saf tarafını icra ediyor. Melodik riff yazımları da var ama bunun oranı az. Grubu keşfettiğim albümü “Det österbottniska mörkret” de 2023 yılında çıkan bir albümdü. Bu albümü dinlemekten keyif almıştım. Fakat bir yıl sonra çıkan “Oldfodt” EP’si yüzümü o kadar güldürmemişti. Çalma listemde olan bir grup Ondfødt. Bazen denk geldikçe şarkılarına baştan sona dinliyorum. Fakat bu zamana kadar bir albümünü baştan sona açıp dinleme isteğim olmadı. Bugün de grubun bu yıl çıkardığı “Dimsvall” albümünden sizlere söz edeceğim. Albümü dün ve bugün olmak üzere 2 kere baştan sona kadar dinledim. Şimdi bu albüm hakkındaki duygu ve düşüncelerimi sizlerle paylaşma zamanı.

2013 yılında, halihazırda başka gruplarda çalan arkadaşların bir araya gelip kurduğu bir grup Ondfødt. Black Metal’in daha kaotik tarafını icra etmek için var olan bir grup. Grubun müzik dinamiklerini oluştursan tematik öğeler de birçok Black Metal grubunda da görmeye alışık olduğumuz okült ve şeytani öğeler. Bu öğeleri hem albümdeki şarkı sözlerine yediriyor hem de albümün genel atmosferine yaymayı amaçlıyor Ondfødt. Bu konuda çok başarılı bulmuyordum bu grubu. Evet, belli bir seviyede bunu hissediyorsunuz. Fakat öyle çok da görkemli bir şekilde değil. Dimsvall’ı dinlemeye başlayınca açıkçası ilk odak noktam bu oldu. Bu defa grup bu atmosferi albümün her yerinde ciddi şekilde hissettirebiliyor muydu? Ne güzel ki buna vereceğim cevap “evet” oluyor. Bu defa Ondfødt o karanlık ve kaotik havayı çok daha net bir şekilde bizlere hissettirebiliyor. Albümü dinlemekten de genel olarak büyük keyif aldım. Yine çok muazzam bir albüm diyemem. Dersem de iddialı bir söylem olur. Fakat o seviyelere çok yakın bir albüm olduğunu söyleyebilirim. Yazılan gitar rifflerini genel olarak başarılı buldum. Bazıları çok niş iken bazıları da Black Metal gruplarından duymaya alışık olduğumuz, standart düzeydeler. Bir şarkı içinde iyi bir şekilde birleştikten sonra benim için bir sorun yok. Ondfødt da bunu başarmış. Fakat bu albümde vurucu enstrüman gitar değil. En azından elektro gitar değil. Her şarkıda bas gitarın muazzam işler yaptığını duymak beni çok keyiflendirdi. O tok ve kaya gibi tonu kısmadan, bazı noktalarda elektro gitarların çok daha önüne geçerek şarkılara lokomotiflik ediyor olması bir hayli seksi hareket. Bu albümde bas gitar görevini üstlenen “Jere Halonen”in bu derece inisiyatif alması ve şarkıların seviyelerini bir adım öteye taşıması takdir edilesi bir hareket. Diğer taraftan davul ve vokalin de gayet iyi bir uyum içinde şarkılarda varlık gösteriyorlar. Bütün bu iyi şeyler iyi bir prodüksiyon ile de birleşince ortaya gayet güzel bir albümün çıkmasını sağlıyor. Gitar soloları da iyiler ama benim için çok tatmin edici şeyler değiller. Olmasaydı da olurdu ama olması da bir sorun teşkil etmiyor.

Finlandiyalı Ondfødt bu albümde daha çok beğenimi kazandı. Dimsvall, sağlam bir Black Metal albümü olmuş. Kesinlikle dinlemenizi öneririm. Hem atmosferi hem de müzikal doygunluğu ile dinlemekten hiç sıkılmayacağınız bir albüm. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10