Albüm Kritik 1166 (Skuggor / Where Sun Resigns)

Herkese selamlar! Bugün, yönümüzü İsveç’e çeviriyoruz. İsveçli “Skuggor” ve bu yıl çıkan albümü “Where Sun Resigns”tan sizlere söz edeceğim. Skuggor’u 2023 yılında, ilk LP’si ile keşfetmiştim. “Skogshypnos” albümünü dinlemekten büyük keyif almıştım. Hatta 2023 yılı içinde en çok dinlediğim albümlerden biri oldu bu albüm. Fakat siteye sürekli yeni albüm yazma uğraşımdan dolayı haliyle zaman içinde Skuggor ismini unutmaya başladım. Öyle ki grubun 2024 yılında çıkardığı ikinci albümü “Whispers of Ancient Spells”in varlığından bile haberim olmadı. Bu yüzden kendime de hayıflandım biraz. Fakat sonrasında bu albüm için yazılmış eleştiri yazılarına bakınca pek de beğenilen bir albüm olmadığı sonucu çıkıyor. Elbette ben de diğerleri ile aynı düşüncede olacak değilim fakat durum bu şekilde. Neyse ki bu yıl çıkan Skuggor albümü Where Sun Resigns’ı kaçırmadım. Albümü bugün iki defa baştan sona dinledim ve üçüncü dinlemeyi de bu yazı yazarken yapıyorum. Skuggor’un Atmospheric Black Metal adına çok umut vadeden bir grup olduğunu daha ilk albümünden itibaren söylüyordum. Bu albüm de bana göre Atmospheric Black Metal adına çıkan gayet sağlam ve hatta bazı sekanslarında da etkileyici olmayı başaran bir albüm. Şimdi duygu ve düşüncelerimi sizlerle paylaşma zamanı…

Skuggor'dan ilk bahsetmeye başladığımda da grubu “Burzum”un günümüzdeki haline benzetmiştim. Daha modern ve bana sorarsanız çok daha iyi bir haline benziyor. Burzum’un bir kült olmasını anlayabiliyorum. Fakat Vikernes’in diskografasine baktığımızda elle tutulur kaç albüm var onu da sizlerin yorumuna bırakıyorum. Skuggor, “Matthew Bell” önderliğinde Atmospheric Black Metal’in o sevdiğimiz tarafını icra ediyor. Sevdiğimiz tarafından kastımsa, atmosfer yoğunluğunun besteleri yutmasından ziyade oldukça dengeli bir şekilde dinleyene sunulmasıdır. En azından ben böylesi Atmospheric Black Metal albümlerini dinlemeyi seviyor ve de tercih ediyorum. Skuggor’un beste yazımlarında öyle çok büyük ve kompleks şeyler yok. Zaten olmasına da gerek yok. Kulağa hoş gelen ve dinlediğiniz zaman sizi içine alabilen şarkıların olması yeterli. Bu şarkıları atmosferik öğelerle de harmanlayıp, iyi bir seviyeye getirmek de diğer bir önemli unsur. Skuggor’un Where Sun Resigns albümünde bütün bu dediğim şeyler gayet iyi bir düzeyde yapılmış. Albümün açılış şarkısından son şarkısına kadar hiç sıkılmadan, bilakis gayet memnun bir şekilde albümü dinledim. Prodüksiyon açısından Skuggor ve birçok diğer bu tarz müzik icra eden gruptan duymaya alışık olduğumuz ses alt yapısı tercih edilmiş. Özellikle distorsiyona abanmayan gitar tonu, klavye ile şarkılara kazandırılan derinlik ve vokalin ortalama bir ses seviyesi ile çığlıklar atması gibi unsurlarla duymaktan gayet memnun olduğum şarkılarla bezeli bir albüm Where Sun Resigns. Bell çok yetenekli bir müzisyen. Albümdeki duyduğumuz her şeyi çalan, besteleyen kendisi. Zaten bu adamın 20 civarı grupta varlık gösteriyor olması da tesadüf değil. Sevdiği müziği oldukça rafine ve geniş bir vizyonda icra ediyor. Old-school Black Metal’e olan düşkünlüğünü de çok net anlayabiliyoruz. Where Sun Resigns’ta da bir kez daha old-school Black Metal ile modern atmosferik öğeleri bir araya getirmiş. Bell’in bu yaklaşımını seviyorum. Her grup bunu başarılı bir şekilde yapamıyor. Fakat Bell, Skuggor’u gerçekten de dinlemesi keyifli bir gruba dönüştürüyor. Bu albümde de tema olarak doğa ve karanlığın depresifliğini görüyoruz.

Skuggor, Where Sun Resigns ile bir kez daha ortaya çok güzel bir iş koymuş. Belki ilk albümü kadar etkileyiciliği yüksek değil ama günün sonunda oldukça sağlam bir Atmospheric Black Metal albümü dinlemiş oluyorsunuz. Mutlaka dinlemenizi tavsiye edeceğim bir albüm Where Sun Resigns. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10