Albüm Kritik 1185 (Graceless / Icons of Ruin)

Herkese selamlar! Bugün rotamızı Hollanda’ya çeviriyoruz. 2016 yılında temelleri atılmış “Graceless” ve bu yıl çıkardığı “Icons of Ruin”den sizlere söz edeceğim. Graceless da yeni keşfettiğim gruplardan birisi. Death Metal icra ediyor. Modern İsveç Death Metal’ine benzer ama daha melodik esrimeleri bulunmayan bir Death Metal. Grup, 2016’dan bu yana çalmaya devam ediyor. Icons of Ruin de grubun dördüncü stüdyo albümü. Bu sene çok fazla Death Metal albümü dinliyorum. O yüzden de aralarında artık en iştah kabartıcı olanı arıyorum. Metal Archives’ta grubun icra ettiği tür için Doom Metal ibaresi de düşmüş. Buna da katılıyorum. Çünkü albümün içinde oldukça ağır aksak şarkılar da var. Death ve Doom Metal’i sentezlemek mantıken yanlış bir şey olmasa da ben dinlerken biraz sıkılıyorum. O halde Icons of Ruin hakkındaki düşüncelerimi de hemen sıralayayım.

Öncelikle albümün bu sentez yapısından bahsetmek istiyorum. Açıkçası ben bir Death Metal albümü dinlemek istediğim zaman kafa sallayıp, enerjisi ve kaosu ile helak olmak isterim. Fakat Icons of Ruin’de bunu yapabileceğiniz sekans çok az. İşte bu Doom ve Death Metal birleşiminin bir etkisi olarak karşımıza çıkıyor. Böylesi ağır şarkıları dinlemeyi de seviyorum. Fakat sevgi derecesinde çok yüksek seviyelerde değil. Albümün açılış şarkısında işlerin oldukça yolunda gideceğini düşünmüştüm. Fakat sonrasında hem tempo düştü hem de şarkı kaliteleri. Riff yazımları çok ekstrem değil. Bunu da anlayabiliyorum. Sert olmak için illaki kompleks riffler yazmak gerekmiyor. Fakat eğer etkileyici bir albüm ortaya konmak isteniyorsa da biraz daha etkileyici bir şeylerin bestelenmiş olması lazım. Her şarkı gayet sıradan. Yenilik görmek mümkün değil. Yenilik olmasına da gerek yok. Fakat az önce de dediğim gibi eğer diğer Death ve Doom alaşımlı albümlerden sıyrılmak ve daha yukarılarda bir yere albümü koymak istiyorsa bir grup ona göre de yenilikçi olması lazım. Albüm sonlara doğru gerçekten beni çok sıktı. Bir noktada Death Metal albümü dinlediğimi bile unuttum. Eh, böyle bir şeyi elbette tecrübe etmek hoş değil. Özellikle sondan bir önceki şarkı olan “Beneath Starless Skies”ta artık tükenmiştim. Bir Doom Metal albümüne göre bile bu şarkı çok düşük bir seviyede kalıyor. Prodüksiyon açısından herhangi bir sorunu yok albümün. Fakat etkileyicilik açısından ciddi sorunları var.

Anlaşıldığı üzere beni pek de mutlu eden, tatmin eden bir albüm olmadı. Günün sonunda sıkıcı bir albüm dinlediğim için canım sıkılıyor ama sonuçta bu siteye hep en iyi albümleri yazmıyorum. Sizler eğer Doom ve Death sentezi Metal dinlemek istiyorsanız belki de bu albüm sizler için iyi bir seçenek olabilir. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6/10