Albüm Kritik 1194 (Sarastus / Agony Eternal)

Herkese selamlar! Bugün yönümüzü Finlandiya’ya çeviriyoruz. Finlandiya’nın Black Metal’e olan tutkun insanlarını artık biliyoruz. Bugün de bu insanlardan “Dusk” mahlaslı dostumuzun kurduğu “Sarastus” adlı grubun, bu yıl çıkardığı “Agony Eternal” albümünden sizlere söz edeceğim. Sarastus ile ilk defa yollarımız kesişmiyor. Bu grubu 2019 yılında keşfetmiştim. 2019’da çıkardığı “Enter the Necropolis” albümü ile ilk defa dinleme şansım olmuştu. Bu albümünü gayet başarılı bulmuştum grubun. 2014 yılında kurulmuş olan Sarastus’un ikinci stüdyo albümüydü. O albümü kritiğine şöyle bir baktığımda, grupta iyi bir potansiyel olduğunu söylemişim. Aradan geçen 6 yıldan sonra bir başka Sarastus albümünü yazmak için klavyenin başına oturdum. Agony Eternal’ı baştan sona iki defa dinledim. Grubun o potansiyelini ne derecede ortaya çıkardığını anlamak ve gelişimini iyice idrak etmek istedim. Bütün bu dinleme süreci ve yaptığım analizler sonucunda elbette düşüncelerim netleşti.

Doğrusunu söylemek gerekirse Enter the Necropolis’i zamanında fazlaca dinlemiş olsam da elbette aradan geçen süreçte bu albümü bir daha dinlemedim. Ne aklıma geldi ne de ben merak edip baktım. Bunu daha önce de söylemiştim, her grubun her albümünü sürekli dinleme isteği olamaz. Ya da sürekli aklımda kalamaz. O albüm her ne kadar iyi olursa olsun. Eğer favori bir grubunuz değilse, içselleştirdiğiniz bir grup değilse günün sonunda birkaç kez dinleme sizin için yeterli oluyor. Bu yüzden de Enter the Necropolis’i bir kez daha dinlemem gerekiyordu. Ben de dinledim. Bu iki albüm arasındaki farkı ve Agony Eternal’daki gelişimi anlamak istedim. Doğrusunu söylemek gerekirse iki albüm arasında öyle dehşet bir fark yok. Özellikle prodüksiyon seçimleri de aynı düzeyde, kalitede olunca sound olarak da bir farklılık olmuyor. Bu yüzden de yönelmem gereken şey daha çok riff yazımları ve albümün verdiği atmosferik hava oluyor. Sarastus’u “Taake, Sargeist, Horna” gibi tiran gruplarla ayın kategoriye koyabiliriz. Büyüklük açısından değil elbette. Fakat Fin grupların Black Metal icrası genelde birbirlerininkini andırıyor. Bu yüzden de Sarastus’un da bu gruplardan pek farklı bir müzik icra ettiğini söyleyemem. İşin güzel tarafı ise bu adı geçen 3 grup da şahane işlere imza atmışlardır. Sarastus’un da bu yolda olduğu aşikâr. Agony Eternal’daki riff yazımları ve genel atmosfer bir önceki albümlerinden çok da farklı değil. Bu yüzden bir gelişim veya radikal bir değişim yok. Olması gerekiyor mu derseniz de bence buna da gerek yok. Çünkü bu form faktörüyle gayet başarılı ve iyi bir iş ortaya koyuyor grup. Agony Eternal’da gayet başarılı bir Black Metal albümü. İçinde barındırdığı okült hava hem atmosferik olarak hem de şarkı yazımları olarak kendisini çok iyi bir şekilde belli ediyor. Bu albümde vokal görevini “Galgenvot” üstlenmiş. Bana göre oldukça iyi bir performans ortaya koymuş. Hem bestelere hem de prodüksiyon kalitesine çok iyi giden bir brutal vokal performansı var. Onun haricinde geri kalan her şeyin de iyi bir düzeyde olduğunu söyleyebilirim.

Sarastus'un Agony Eternal albümünü de keyifle dinledim. Gerçekten bir kez daha çok başarılı bir iş ortaya koymuş grup. Fakat önceki albümünden çok farklı şeyler yok. Dediğim gibi eğer her albüm bu kalitede olacaksa buna gerek de olmayabilir. Black Metal’in o çiğ ve kaotik havasını çok iyi veriyor grup. Fin grupların böylesi güzel yeteneklere sahip olması da gerçekten çok iyi. Agony Eternal’ı da bir süre dinleyeceğim. Bir başka yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 8,5/10