Albüm Kritik 1209 (Thorn / Nebulous Womb of Eternity)

Herkese selamlar! Bugün ABD’ye geçiyoruz. ABD’li tek kişilik Death Metal projesi olan “Thorn” ve bu yıl çıkardığı “Nebulous Womb of Eternity” albümünden sizlere söz edeceğim. Tek kişilik projeleri ne kadar çok sevdiğimden yıllardır bahsediyorum. Zira kendim de tek başıma bir şeyler üretiyorum. Bu işin hem ne kadar zorlu bir süreç olduğunu hem de ne kadar keyif verici bir aktivite olduğunu da biliyorum. Tek başınıza bir proje üstlenmenin bana göre en güzel yanı tamamen kendi iç dünyanızı müziğinize yansıtıyor olmanız. Bu yüzden de oldukça özel bir şey bu. “Brennen Westermeyer” de Thorn’un başındaki arkadaşımız. 2020 yılında temelleri atılmış Thorn’un. Death Metal ve Doom Metal alaşımlı bir müzik üretiyor. Bu yüzden de müziğini hem sert hem de normal tarz Death Metal’e göre biraz daha ağır aksak olduğunu söyleyebiliriz. İlk EP’sini 2020 yılında çıkaran Thorn, bu zamana kadar oldukça üretken bir diskografi grafiği çizmiş. Hem EP’ler, hem LP’ler hem de Split albüm projelerinde yer almış. Tek kişi olmanın getirdiği bir diğer avantaj da bu bence. Üretmek istediğiniz zaman üretiyorsunuz.

Thorn'un diskografisindeki albümlere baktığım zaman genel olarak iyi puan almışlar. Sadece 2022 yılında çıkan “Yawning Depths” çok düşük bir puan ortalamasına sahip. Thorn’u Nebulous Womb of Eternity albümü ile keşfettiğim için önceki albümlerini dinleme fırsatım olmadı. O yüzden değerlendirmemi sadece bu albüm özelinde yapacağım. Öncelikle albümün prodüksiyon kalitesinden bahsetmek istiyorum. Bazen bazı albümlerin prodüksiyon durumunu anlatmak için uygun sözcükleri bulamıyorum. Uygun betimlemeyi yapamıyorum. Nebulous Womb of Eternity için de böyle oldu. Prodüksiyon kalitesi kulağa ilk başta iyi gibi gelse de sonrasında çok yapay bir atmosferin içinde buluyorsunuz kendinizi. Gitar tonları bile sanki yapay zekâ ile belirlenmiş gibi. Elbette böyle bir durum yok ama işte bütünsel anlamda albümdeki ses altyapısı bunu hissettiriyor. Teknolojinin nimetlerinden çok fazla yararlanmak bazen bu derece yapay ve tatsız bir durumu ortaya çıkarabiliyor. Özellikle davul soundu çok kötü bence. Davul bilgisayarla mı eklenmiş yoksa akustik olarak mı çalınmış bilmiyorum. Fakat sound olarak bilgisayar yardımı ile şarkılara eklenmiş gibi duruyor. Diğer taraftan yazılan gitar rifflerine baktığımda normal seviyede olduklarını söyleyebilirim. Etkileyici pek bir şey yok. Sert bir müzik olduğunu anlıyorsunuz. Şarkıları dinlerken kafa sallıyorsunuz. Fakat içselleştirebileceğiniz veya etkilenebileceğiniz pek bir şey yok. Çok sıradan bir albüm dinleyip, hayatınıza devam ediyorsunuz. Benim için öyle oldu en azından. Vokal konusunda da bence daha iyisi olabilirdi. Brutal vokal konusunda da bazen nasıl olması gerektiğini tanımlamak zor oluyor. Burada daha çok bir Grindcore gruplarından duymaya alışık olduğumuz bir tarz var. Bu albümdeki şarkılara tam oturmuyor.

Toparlayacak olursam; Thorn’un bu yıl çıkardığı Nebulous Womb of Eternity albümü sıradan bir albüm olmuş. Vasat seviyesinde diyebilirim. Ben albümü iki kere dinledim. Bundan sonra bir daha dinleyeceğimi sanmıyorum. Brennen belki sonraki albümünde çok daha samimi bir sounda sahip albümü ortaya koymak için çaba gösterebilir. Yapaylıktan olabildiğince uzak, sert ve etkileyici bir albüm… Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 6/10