Albüm Kritik 1230 (Rivers of Nihil / Rivers of Nihil)

Herkese selamlar! Bugün klavyenin başına çok da istekli bir şekilde oturmadığımı ilk cümlede söylemek istiyorum. Öyle bir zaman geliyor ki bazı grupları dinlemekten vazgeçiyorum. Artık o gruplarla zaman kaybetme veya dinledikçe kendimi kötü hissetme eylemine son veriyorum. Bunu her yıl birkaç grupta yaşıyorum. Aslına bakarsanız bu gayet normal bir eylem. Zaman içinde çok severek dinlediğimiz bir grubu bile giderek daha az dinliyor ve günün sonunda belki de bir daha da dönüp bakmıyoruz. Ben de bütün bu söylemlerime dayanarak bugün siteye son kez bir “Rivers of Nihil” albümü yazacağımı bildiriyorum. Artık bu grubu dinlemenin sonuna gelmiş bulunuyorum. Rivers of Nihil ile tanışmam leş gibi bir Metal sitesi olan “Metal Injection” sayesinde olmuştu. Leş gibi diyorum çünkü bu kadar yanlı içerik giren bir Metal Müzik içerik platformuna başka bir şey de denmez. Grubun 2018 yıkında çıkardığı “Where Owls Know My Name” albümünü bu sitenin övgü dolu sözleri sayesinde merak etmiş ve dinlemiştim. Sonrasında da siteye yazdım zaten. O zamanlar Metal Injection’ı bir halt sanıyordum tabi ki. Bu albüm o zamanki ben için oldukça yenilikçi bir şeydi. Birçok farklı tadın bir araya geldiği ilginç bir forma sahipti. Bu yüzden de bu albümü o zamanlar gayet başarılı bulmuş ve Progressive Metal ve Technical Death Metal iş birliğine yeşil ışık yakmıştım. Bu albümle biraz zaman geçirmiştim ama sonrasında Rivers of Nihil’i tozlu raflara kaldırmış gibi oldum. Aklıma pek gelmiyor ve grubun neler yaptığını da merak etmiyordum. 3 yıl sonra grubun muhtemelen o zamana kadar ki en kötü işi olan “The Work” geldi. Bu albüm tam anlamıyla bir serbest düşüşü simgeliyordu. İçinde Metal kırıntıları olan, popüler kültüre daha yakın bir şarkı çeşitliliğine sahip albümdü The Work. Sadece benim düşüncelerim böyle değildi neyse ki. Birçok eleştirmen albümü yerden yere vurmuş ve grubun nereye doğru saptığına anlam verememişti. The Work 2021 yılında yayınlanmıştı ve 4 yıl sonra, grup kendi adını verecek kadar büyük bir albüm olduğunu düşündüğü “Rivers of Nihil” geldi. İşte bu albüm aynı zamanda benim bu grup ile ilişkimi sonlandırdığım albüm oldu.

Peki, neden böyle diyorum? Rivers of Nihil, kendisini müzikal olarak çok yüksek bir yere koyuyor olabilir. Bazı insanlara göre de gerçekten yeri o yüksek yerler olabilir. Fakat bir Metal dinleyicisi, yani iyi bir Metal dinleyicisi, için Rivers of Nihil müziği Metal’i sadece bir araç olarak kullanan, aslında içinde birçok farklı türü barındıran, popüler bir tür olmaktan öteye gitmiyor. Benim için de durum bu şekildedir. Çünkü bu grubun albümlerini dinlediğiniz zaman her zaman en az olan şeyin Metal olduğunu fark edersiniz. Matematiksel düzlemde rifflerin olduğu ama kas ve derisini farklı türlerin oluşturduğu bir müzik icra ediyor grup. İçinde çellonun, saksafonun, piyanonun, bilgisayar programları ile yazılan atmosferik öğelerin olduğu kompleks bir albüm Rivers of Nihil. Grup işin daha çok progresif tarafını icra ettiği için bu tür öğelerin var olması normal görülebilir. Fakat bütün bu ses cümbüşü içinde akılda kalıcı tek bir şarkı yok. Etkileyiciliği olan tek bir şarkı yok. Metalin cayır cayır kendisini hissettirdiği tek bir şarkı yok. Bu yıl dinlediğim albümler içinde en kötüsü bu albüm oldu. Bunu söylemeden edemeyeceğim. Yahu hiçbir şeyi ile tutarlılığı olmaz mı bir albümün? Sert bir şekilde şarkıya giriş yapılıyor bu defa inanılmaz yumuşak ve vasat bir vokal ile o sertliğin içine ediliyor. Anlamsız saksafon besteleri ile şarkılar Metal olmaktan iyice çıkarılmış. Sadece kaliteli prodüksiyona ve teknolojinin nimetlerine sırtını dayamış grup. Kendilerinin ne kadar teknik ve çok yönlü müzisyen olduğunu göstermek istemiş. İyi de kardeşim Metal dinleyen insanların tek baktığı şey bu mu? İşin manevi boyutu ne olacak? Metal’in o kaotik ve başına buyruk halini hissetmedikten sonra bütün bu sözde gövde gösterisinin ne anlamı var. Bu dediğim son şey sadece Rivers of Nihil için de değil. Technical Death Metal yapan ve bunu Progressive Metal ile birleştiren birçok grup işin manevi boyutunu unutuyor. Çok kompleks, çok teknik şarkılar yazabiliyorlar ama verdikleri his yapaylıktan öteye gidemiyor.

ABD'li Rivers of Nihil’in kendi adını verdiği bu yapay, tatsız, garabet albüm hakkında daha fazla konuşmaya, yazmaya değer bir şey olduğunu düşünmüyorum. Varsın Metal Injection, Loudwire ve Decibel gibi siteler Rivers of Nihil gibi grupları cilalayıp parlatsınlar. Benim için bu grup artık ömrünü tamamlamıştır. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 5/10