Albüm Kritik 1233 (Blackbraid / Blackbraid III)

Herkese selamlar! Bugün sizlere Metal piyasasına girişinden beri takip ettiğim ve büyük umutlar vadeden fakat o umutların birçoğunu gittikçe yok eden “Blackbraid”ın bu yıl çıkardığı “Blackbraid III” albümünden söz edeceğim. Oldukça sert ve dramatik bir grup tanıtımı oldu sanki. Fakat bu albümü dün ilk defa dinlediğimde tam olarak bu duygulara sahiptim. Bugün sabah erken saatlerde de dinledim ve duygu ve düşüncelerimde herhangi bir değişiklik olmadı. Blackbraid’ın tek kişisi olan “Sgah'gahsowáh”ın adeta bir takılıp kalma sorunu yaşadığını düşünüyorum. İlk albümdeki o şaşırtıcılık, gösteriş ve ihtişamın sürekli devam edeceğini düşünmesi büyük bir hata. Büyük bir hata olduğu ikinci albüme gelen eleştirilerden de belliydi aslında. Kötü bir albüm değildi ama ilk albümden herhangi bir şekilde farklılaşmıyordu. Bunu üçüncü albümde de devam ettiriyor olması bence bir akıl tutulması. Her şeyin aynı olduğu bir başka Blackbraid albümü dinlemeyi neden isteyelim ki?

Blackbraid'ın tematik olarak seçtiği Amerika Yerlileri konsepti daha ne kadar devam eder bilmiyorum. Çünkü bu tema da tıpkı “Amon Amarth”ın Viking teması gibi zaman içinde hikayelerini tüketecek ve sürekli aynı şeylerden bahseden, sıkıcı bir hale gelecek. Bu temaya tutunmak adına Blackbraid’ın sürekli aynı şeylerin etrafında dönüyor olması gerçekten çok ilginç. Gitar tonlarında dahi bir değişiklik yok. İllaki olması gerekmiyor elbette fakat kulaklarımızın yenilik adına bir şey duyması da gerekiyor. Eğer riff yazımlarında farklılıklar olsaydı bu gitar tonu veya daha geniş çaplı bakarsak, prodüksiyon kalitesi sorun olmazdı. Fakat her şeyin bu denli aynı hissettiriyor olması gerçekten tat kaçırıcı. Yine iyi şarkılar var albümde. Yine bu grubu bu albümle keşfeden birisi için gayet görkemli bir albüm gibi görünebilir. Fakat günün sonunda bu grubu benim gibi yakından takip edenler için aynı yemeği yemeye devam etmek gibi bir şey oluyor. Hani güzel bir yemek yapmışsınızdır ama o yemeği fazla yaptığınız için 3 gün boyunca yersiniz. Her geçen gün aldığınız tat da zevk de azalır ya, bu işte öyle bir aşama artık Blackbraid için. Bu albümde ekstradan çok fazla es verme sekansları var. Klasik gitarla yazılan besteler kulağa hoş geliyor. Hatta albümde bu sekansları daha çok sevdim diyebilirim. Fakat bir Metal albümünden hem de bir Black Metal albümünden beklentimiz elbette bu tür es verilen, kısa metrajlı, akustik ve enstrümantal şarkılar değil. Sgah'gahsowáh’ın yaratıcılığının gayet iyi bir seviyede olduğunu düşünüyorum. Beraber çalıştığı müzisyenler de kaliteli ki genelde iyi bir seviyede albümler geliyor. Fakat bu formülle albüm yaratmanın süresi doldu bence. Artık farklı bir sound, farklı bir tema ve daha sert bir albüm dinlemek istiyorum ben bu adamdan. Sgah'gahsowáh bunu yapabilecek kalibrede birisi. Bekleyip göreceğiz artık.

Blackbraid III, benim için ikinci hayal kırıklığı oldu. İlk albümle çıtayı öylesine yüksek bir noktaya koydu ki Sgah'gahsowáh, belki de bu yüzden o albümün ekmeğini yemeye devam etmek istiyor. Aynı formülle, aynı tema ile yola devam ederek dinleyici kitlesini etkilemeye devam edeceğini düşünüyor. Fakat bu tutmayacak. Artık bu albüm onun en büyük kanıtı oldu. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 7/10