Herkese selamlar! Bugün kafa sallama deyince akla gelen gruplardan biri olan “Soulfly”ın bu yıl çıkardığı “Chama” albümünden sizlere söz edeceğiz. Soulfly, bu zamana kadar hep dinleyicisini mutlu eden albümler yayınlamayı başarmış bir grup. Fakat bunun büyük bir sırrı yok. Çünkü Soulfly’ın icra ettiği Metal türü zaten birçok kişiyi gaza getirecek türden bir müzik. Sürekli Groove tarzı davul ve perküsyon çeşitlemeleri ve basit rifflerin bu ritimlere eşlik ettiği şarkılar yazıyor grup. Bu yüzden de herhangi bir Metal dinleyicisinin Soulfly dinlemeden sıkılmak veya dinleyip de bu neymiş lan demek gibi bir durumu olmuyor. “Max Cavalera”nın “Sepultura”dan ayrılıp, 1997 yılında hayata geçirdiği Soulfly projesi aslında Sepultura müziğinin devamı niteliğinde diyebiliriz. Zaten Sepultura’yı Sepultura yapan da yine Max’in kendisiydi. Özellikle kabile müziğinde kullanılan enstrümanları da müziğine dahil edip, Metal’i çok daha kozmopolit ve kültürel bir hal getirmesi ile biliniyor Max. Bu formülü yıllardır kullanıyor ve yıllardır da milletin kafasını kopana kadar sallatmayı başarıyor. Ben de Soulfly’ı seven biriyim. Fakat bu sevgimin bir sınırı var. Öyle büyük bir sevgi beslemiyorum. Çünkü Soulfly’ın müziğini dinlemek beni her daim mutlu etmiyor. Örneğin grubun “Primitive” albümünü dinlemek benim için büyük bir işkence iken “
Prophecy” ise Soulfly’dan bu zamana kadar duyduğum en iyi albüm olarak hala o güçlü yerini koruyor. Soulfy, zamanla farklı Metal türlerini de müziğine dahil etmiş olsa da grubun temeli Groove Metal, Nu-Metal ve Thrash Metal üzerine oturtulmuş. Bu yüzden zaten birçok kişi bu grubu rahatlıkla dinleyebiliyor ve keyifli zaman geçirebiliyor. Max’in özellikle kabilelerin kültürleriyle beslenip, bunu da müziğine ekliyor olması Soulfly’ı aynı zamanda otantik bir grup haline de getiriyor. Soulfly’ı bir süredir hiç dinlemiyorken, 2018 yılında çıkan “
Ritual” albümüne bir şans verdim. Uzun süre sonra Soulfly’ı bu denli güçlü bir albümle dinlemiş olmak benim için gerçekten çok önemliydi. Çünkü bu albüm de sadece ortalama bir Soulfly albümü olsaydı (benim için) muhtemelen grubu bir daha dinlemezdim. Ritual ile sertliğin dozajını çok daha üst seviyeye çıkarmıştı Soulfly ve daha çok Thrash ve Groove etkisi albümde hissediliyordu. Bu albümü çok beğendiğim için Soulfly tekrar radarıma girdi. 2022 yılında çıkan “
Totem” albümünde de aynı başarıyı gösteren Soulfly’ın gerçekten iyi bir forma büründüğünü ve bana da artık tamamıyla hitap eden bir grup olduğunu düşünmeye başlamıştım. Şimdi ise grubun yeni albümü Chama geldi. Peki, durumlar nasıl?
Öncelikle albümün prodüksiyon kalitesi ile başlamak istiyorum. Kesinlikle benim için can sıkıcı bir prodüksiyon kalitesi var bu albümün. O kadar yapay bir forma bürünmüş ki albüm in anılır gibi değil. Her şarkı sanki yapay zekanın uygun gördüğü sound ile kaydedilmiş gibi. İnanılmaz bir konser salonu efekti var. Sanki bu albüm bir konser salonunda kaydedilmiş gibi derinliği çok fazla. Bu yüzden de her şey ciddi yankılı. Diğer taraftan o kadar fazla ses efekti var ki bunun amacı nedir bir türlü çözemedim. Sonuçta bu bir atmosferik albüm değil. Atmosferi bu şekilde yaratma düşüncesi de çok saçma. Günün sonunda Soulfly denen grup dünya çapında bilinen ve bu tür atmosferik öğeleri gerçek anlamda iyi bir şekilde yaratacak bir grup. Yeni, amatör ve maddi durumu el vermeyen bir grup olsa anlayışla karşılarım bu şeyleri. Fakat Soulfly’ı hepimiz biliyoruz. Prodüksiyon fiyaskosundan sonra gelelim yazılan şarkıların kalitesine. Ritual ve Totem’den sonra bu albüm inanılmaz yavan ve düz geldi bana. Evet, Soulfly’dan bildiğimiz tarzda kafa sallamalık şarkılar yine albümün her yerini bezemiş durumda. Fakat bu şarkılar için yazılmış riffler hiç de etkileyici değiller. Basit olmalarından falan bahsetmiyorum. Mesela Ritual albümünde bulunan ve albüme adını veren “Ritual” şarkısının muazzamlığına yaklaşacak tek şarkı yok bu albümde. Her şarkı ciddi bir şekilde vasat durumda. Bu albümü severek dinleyenler elbette vardır. Fakat ben bu albümü ileri atılmış bir adımdan öte birkaç albüm geriye gidilmiş bir serbest düşüş olarak görüyorum. Baştan sona bu albümü kaç kere dinledim bilmiyorum. Fakat her dinlememde yüzüm ekşidi ve ağzımda kekremsi bir tat bıraktı. Üstüne üstlük Max bu albüm çıkmadan önce beklentiyi o kadar yüksek tutacak açıklamalar yaptı ki günün sonunda karşılaştığım şeyin yapaylıktan öteye gidemeyen, vasat bestelerden oluşan bir albüm olmaması gerçekten üzücü. Şarkıların bazılarında tam her şeyi ile iyi bir şarkı diyorum ama o da uzun sürmüyor. Ne yazık ki Soulfly’ın bu albümü önceki iki albümden çok net bir şekilde geride. Bir daha dönüp dinleyeceğimi düşünmüyorum.
Soulfly, Chama ile benim için büyük bir hayal kırıklığı yaratmış oldu. Aynı formülle şarkı yazmasına alıştım ama bu kadar da vasat ve vasat altı işler görmeyi beklemiyordum. Ben önceki albümlerle yoluma devam edeceğim. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!
Albüm Puanı: 6/10
Yorumlar
Yorum Gönder