Herkese selamlar! Bugün, güne Rock N’ Roll ile başlıyoruz. Güne enerjik ve eğlenceli başlamak için oldukça iyi bir fikir gibi duruyor. Fakat ben zaten bu enerji ve eğlence işini birçok Metal albümünden de rahatlıkla aldığım için değişen bir şey yok. Bir Rock albümünden bahsedeceğim ama bu Rock albümünü daha çok Black, Thrash ve Speed Metal alaşımlı bir müzik icra eden bir gruptan geliyor. ABD’li tek kişilik bir proje olan “Midnight”ın bu yıl çıkardığı “Steel, Rust and Disgust” albümünden sizlere söz edeceğim. Midnight’ın müzikal olarak eğilimi az önce yukarıda da dediğim gibi daha çok Thrash ve Black Metal ağırlıklı. Bu alaşımı biraz daha hızlı bir şekilde yaptığı albümleri olduğu için de Speed Metal etiketini de yapıştırmışlar. İlk defa 2021 yılında Midnight dinlemeye başladım. 2020 yılında çıkan “
Rebirth by Blasphemy” albümü ile grubu keşfetmiştim. O albümü dinlemeye başlamadan önce Midnight hakkında pek bir bilgi sahibi değildim. Hatta albümün kapak resmine bakıp iyi bir Black Metal albümü dinleyeceğimi düşünmüştüm. Fakat günün sonunda elbette beni şaşırtmıştı grup. Thrash Metal ağırlıklı bir albümle karşılaşmıştım. Sonrasında grup hakkında araştırma yapınca grubun hangi noktada durduğunu anlamıştım elbette. Rebirth by Blasphemy’den çok fazla tad alamasam da grup ilgimi çekmişti. 2022 yılında çıkardığı “Let There Be Witchery” albümünü siteye yazmayı yetiştiremesem de dinlemiştim. O albüm de bana aslında aşağı yukarı bir önceki albüm ile aynı tadı vermişti. Sonrasında da 2024 yılında “
Hellish Expectations” geldi. Bu albüm beklentilerimin de altında kalmıştı. Birçok kesim beğense de ben grubun sürekli aynı şeyleri yaptığını düşünüyordum açıkçası. Kendini tekrarlama demeyeceğim buna. Daha çok aynı sound ile aynı tarz şarkı yazımları dinlemek diyebilirim. Bilmiyorum belki de kendini tekrarlama da bu anlama geliyordur. Bu yıl içinde grubun bir albüm çıkaracağını beklemiyordum açıkçası ama Steel, Rust and Disgust geldi.
Bu baştan sona bir Rock albümü. Hem de eski, büyük Rock N’ Roll gruplarına bir saygı duruşu albümü diyebiliriz. İçinde “
Motörhead, Kiss,
Black Sabbath, Mötley Crue,
Led Zeppelin” gibi devasa grupların tarzlarını bir huniden geçirip, albüm çıkarmak istemiş grubun lideri “Athenar”. Bu albümün içinde ne Thrash ne de Black Metal unsurları var. Bildiğimiz haliyle bir old-school Rock albümü olmuş. Midnight’ın zaten çok da yabancı olmadığı bir taraf bu old-school Rock işi. Önceki albümlerinde de bu hissiyatı çokça kez almışımdır. Fakat ilk defa sanırım bir albümlerinde baştan sona işin sadece Rock kısmı albümü kapsıyor. Albümü baştan sona iki kez dinledim. Doğrusunu söylemek gerekirse bir kez daha Midnight’tan etkileyici bir albüm gelmediği için şaşkınım. Yani her defasında bu defa daha iyi bir şey dinleyeceğim diye düşünüyorum. Fakat günün sonunda yine aynı seviyede bir albüm dinlemiş oluyorum. Bu seviye ise iyi ile orta halli arasında bir yerde. Böyle olunca da albümü benimsemek veya göklere çıkarmak gibi bir hissiyat bende olmuyor. Eğlenceli, yer yer kaotik ve yer yer de sert riff yazımları ile bezenmiş şarkılar var albümde. Kısa süreli şarkılar olduğu için de tüketmesi oldukça hızlı oluyor. Eğer sert kaçmayacaksa ben bu albümü zaten çıtır-çerez bir albüm olarak nitelendiriyorum. Athenar eğlenmek istemiş ve eğlencesine tanıklık etmemiz için de bizleri seçmiş. Prodüksiyon kalitesi, kayıt tekniği gibi şeylere girmek yersiz. Daha önce Midnight dinlediyseniz önceki albümlerde duyduğunuz ses alt yapısının üç aşağı beş yukarı aynısını duyuyorsunuz.
Günün sonunda Midnight’ın Steel, Rust and Disgust albümü eğlenceli zaman geçirmek ve bu zamanı Metal ile değil de daha yumuşak bir tarz olan Rock ile geçirmek istiyorsanız gayet yeterli ve ideal bir albüm olmuş. Ben de ara ara açıp dinlerim diye düşünüyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!
Albüm Puanı: 7/10
Yorumlar
Yorum Gönder