Albüm Kritik 1234 (Bonginator / Retrodeath)

 Herkese selamlar! Bugün sizlere benim dinlemekten inanılmaz keyif aldığım fakat Metal camiasında bazı insanlar tarafından yerin dibine sokulan “Bonginator”un bu yıl çıkardığı “Retrodeath” albümünden sizlere söz edeceğim. Bonginator’ı 2022 yılında, o yıl çıkardığı EP olan “The 1986 Doink City Massacre” ile keşfetmiştim. Grup da zaten 2021 yılında Metal camiasına giriş yapmıştır. Bu EP’yi dinler dinlemez gerçekten de eğlenceli ve güzel zaman geçirmemi sağlayacak bir grup keşfettiğimi anlamıştım. Bazı Metal grupları işin sertlik tarafını ön plana çıkarmak yerine daha eğlenceli bir yanını ortaya çıkarmayı tercih ediyor. Böyle grupların sayısı fazla yok. Bu yüzden de bu tür “niş” bir tarafa eğilim gösteren bir grubu keşfettiğim ve albümünü dinlediğim için de oldukça mutlu olmuştum. İlk bakışta bir gerize kalının kendi başına çalıp söylediği, bir Metal projesi olarak görebilirsiniz. Hatta birçok kesim de bu şekilde değerlendirmiş Bonginator’ı. Fakat bu grubu kuran “Erik Thorstenn”in amacı sadece kafasını güzel tutup, bu haliyle Metal ile synth müziği birleştirmek ve insanlara dinlettirmek. Grubun bu tarzına komedi unsurları ve bilimkurgu unsurları da tema olarak eklenince ortaya renkli ama yine de bir noktada sert olmayı başaran bir müzik çıkıyor. 2023 yılında çıkan ilk LP “The Intergalactic Gorebong of Deathpot”ta Bonginator’ın kendi tarzını belirlediğini ve kendi hoşuna gidecek, eğlenceli bir müzik icra etmek istediğini rahatlıkla anlıyoruz. Bu albümün Metal Archives’ta yazılmış bir kritik yazısı var. Yazan arkadaş ağzına geleni söylemiş ve bu müziği dinleyenlere de geri zekalı, işsiz, ahmak demiş. Tamamen zaman kaybı olarak görmüş bu albümü dinlemeyi. Bu arkadaşın kendi düşüncelerini yazmasına diyecek hiçbir şeyim yok. Fakat benim gibi bu albümü eğlenerek dinleyen, keyif alan ve o synth etkisini Metal müziğe yakıştıran insanlara hakaret etmek de neyin nesi orasını çözemedim. Kaldı ki Erik’in zaten hiçbir zaman biz çok ciddi bir iş yapıyoruz dediğini duymadım. Grubun nihai hedefi eğlenceli bir şeyler yaparken aynı zamanda insanlara da iyi seviyede bir müzik dinletmek. Bunu başardığını da düşünüyorum. 2025 yılını boş geçmeyen Bonginator bu defa Retrodeath ile bizlere merhaba diyor. Kafalar yine çok dumanlı tabi ki!

Retrodeath, birkaç gündür albüm kritik yazma listemde bekliyordu. Nihayet bu albüm hakkında konuşma sırası geldi. Bonginator’ı dinleyen kaç kişi vardır ülkemizde bilmiyorum ama dinleyen insanlar bu grubu sevdiyse Retrodeath ile de sevmeye devam edecektir. Erik’in bireysel çabası ile hayata geçirilen Bonginator projesinin temelinde sadece eğlenme, kafaların güzel olması ve eski tip bilimkurgu filmlerinde gördüğümüz bir atmosfer var. Bugün, Bonginator bünyesine katılan müzisyenlerle klasik bir grup formunu almıştır. Bu formu almasına rağmen yaratıcılık konusunda Erik yine tekeldir. Erik’in bir salak gibi göründüğünü biliyorum. Fakat bu adamın kafası güzelken kaydettiği şarkıların, yarattığı atmosferin gerçekten gayet başarılı bir noktada yer aldığını düşünüyorum. Retrodeath ile tamamen bir bilimkurgu dünyasına giriyoruz. Yine aptalca şarkı sözleri varlık gösteriyor olsa da müzikal olarak dinlemeye yine doyamadığım bir Bonginator albümü olmuş. Dinlerken hem eğleniyorum hem de kafa sallayarak Hardcore ve Death Metal karışımı müziğin tadını çıkarıyorum. Ekstrem Metal gruplarının çoğundan zaten ciddi, tehditkâr ve kaotik müzik dinliyoruz. Bonginator da işin eğlendirme kısmında yer alıyorsa bunun ne zararı olabilir ki? Yani bu grup “Rivers of Nihil”den daha heyecan verici ve daha niş değil mi? Ben açıkçası öyle olduğunu düşünüyorum. Rivers of Nihil’in albümleri ile içimiz bunca sene bayılırken bir sorun olmuyor da Bonginator’un albümleri ile eğlencenin dibine vurunca mı sorun oluyor? Bu albüm önceki albüm olan The Intergalactic Gorebong of Deathpot’a nazaran Metal yoğunluğu daha yüksek bir albüm olmuş. Fakat grubun en iyi yaptığı işlerden biri olan old-school Synth Wave şarkıları da yine albümün içinde mutlu edici sayıda varlar. Retrodeath adındaki retro kısmını çok iyi bir şekilde yansıtıyor. Bir kez daha kendimizi eski bilgisayar oyunlarının içinde veya eski tarz synth müziğinin içinde buluyoruz. Sadece bu bile eğlenmek ve güzel zaman geçirmek için yeterli bence. Bu albümde daha iyi bir davul soundu ve daha iyi bir prodüksiyon kalitesi var. Bu da Bonginator’ı benim gibi yakından takip edenlerin dikkat edeceği şeylerde. Fakat synth yoğunluğunun önceki albüme nazaran azalmış olması benim için biraz üzücü oldu.

Günün sonunda Bonginator Retrodeath ile yine sağlam ve eğlenceli bir iş ortaya koymayı başarmış. Bazı şarkılarda farklı müzisyenlerle iş birliği de yapılarak grubun daha dinamik bir albüm çıkarması sağlanmış. Synthlerin az olmasını olumsuz bir şey olarak görsem de genel atmosferin hala Bonginator’ı yansıtıyor olması ve grubun bildiği ve eğlendiği yoldan sapmaması da taktire şayan. Metal Archives’taki arkadaşın bu grubu dinleyenlere yönelttiği “aptallar” söylemini, bu grubu dinlemeye devam ederek göstereceğimi de söylemekten çekinmiyorum. Hatta gayet mutlu mesut bir şekilde dile getiriyorum. Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, hoşça kalın!

Albüm Puanı: 9/10